www.womanishly.fora.pl

WolnaJakPtak

***
…Dawno temu w pięknej Gohni żyła cudowna Wiktoria. Samotnie przemierzała ścieżki życia w poszukiwaniu swojej miłości, swojej drugiej połówki. Miała nadzieję ją spotkać, ale los utrudniał jej to na wszystkie możliwe sposoby. Raz tylko pan naszego życia nie zwrócił uwagi na, tak jak ona, samotnego młodzieńca. Chłopak spotkał piękna Wiktorię i zakochał się w niej z miejsca. Ich drogi jednak nie zeszły się na stałe. Wiktoria odrzucała Romualda. Dziewczyna myślała, że skoro jest tak piękny musi mieć skazy na charakterze. Myliła się. Romuald wytrwale szukał kontaktu, a w końcu miłości z Wiktorią. Po długim czasie przekonała się do niego. Zeszli się. Oczywiście przeszkadzało to wielu osobom. Najbardziej równie pięknej co Wiktoria Brygidzie. Koleżanka Wiktorii zakochała się w Romualdzie i nie podobało jej, że on kocha tylko piękną Wiktorię. Brygida w swoim uporze i złośliwości nie mogła pojąć rządzących nimi uczuć. Oboje byliby w stanie poświęcić swoje życie za partnera. Po paru miesiącach zdecydowali się na ślub. Wiktoria od dawna szykowała się na niego. To miał być jeden z najpiękniejszych dni w ich życiu. Był jednak najgorszym z najgorszych.
Od rana wisiało coś w powietrzu. Nie tylko zwykła burza, ale także jakieś zło. Wiktoria i Romuald tak zaślepieni swoją wzajemną miłością nie zwrócili na znaki z nieba i ziemi żadnej uwagi. Gdy wypowiedzieli sakramentalne tak zaczął się ich koniec. Ziemia się rozstąpiła i ukazały im się czeluści piekielne. Objęli się w przerażeniu i jęli zastanawiać się co mogli zrobić złego, że są w tak straszny sposób karani. Spojrzeli na siebie już bez zasłony miłości. Zobaczyli swoje przerażające odbicia. W rozpaczy skoczyli. Zamiast wpaść w objęcia gorącej lawy i demonów piekielnych znaleźli się na ziemi. Długo nie chcieli na siebie patrzeć. W końcu zmuszeni sytuacją spojrzeli sobie w oczy. Teraz byli inni. Tak jak, gdy patrzyli przez zasłonę miłości. Sądzili, że to tylko zły sen. Pokochali się na nowo jeszcze większą miłością i nie chcieli więcej słyszeć o tym przykrym dniu. Utrudniła im to jednak zawistna Brygida. Skoczyła za nimi w piekło. Nie miała tyle szczęścia. Trafiła faktycznie do niego, a nie na Ziemię. Zawarła pakt z diabłem i pchana żądzą zemsty ścigała zakochanych do końca ich dni. W dniu swojej śmierci dowiedzieli się do Brygidy, że ta podała im magiczny eliksir zmieniający wygląd. Dlatego wyglądali jak rodzeństwo. Mieli się rozstać. A Brygida miała pocieszyć Romualda, zostać i żyć z nim w szczęście. Niestety los nie był dla nie tak przychylny jak by chciała. Ją też ukarał. Skazana na wieczna gonitwę i niszczenie miłości zakochanych par. Za nim zabiła Romualda i Wiktorię wysłuchała ich historii. Prawdziwej a nie uknutej przez zły los. Tak naprawdę nie mogła ich zabić. Byli tak samo trwali i niezniszczalni jak ona. Brygida jednak rzuciła się na nich. Cała trójka została zaklęta w kamień. Kamień ten poszukiwany przez wieki została odnaleziony dopiero w XVII wieku przez tajemniczą staruchę. Oddała go swojej córce, która nieświadomie uwolniła moc kamienia. Od tej pory była nazywana Wiedźmą.

prolog na początek.

Eclipse

Zapowiada się ciekawie.
Trochę to skomplikowane, ale mi się podoba.
Bardzo ładne słownictwo.

Justify

O! No NARESZCIE! ;]

WolnaJakPtak

fakt, początek jest pokrętny i był wiele razy zmieniany mimo to jest nadal zagmatwany. ale miałam jakąś wizję i nie wiem ale nie mogłam znaleźć prostszego rozwiązania. chodzi o to, że ten kamień miał być odzwierciedleń wszytskich uczuć czyli od miłości do nienawiści co można powiedzieć jest metafora do "mocy" całego wszechświata. tak wiem pokręcone :P dziękuję za miłe słowo.